Nadiah wil samen met een collega-coach een meerdaagse workshop organiseren en het wil niet zo vlotten. Ze zitten vol ideeën, een heel fijn programma is klaar en daar zijn ze erg enthousiast over. Maar op de één of andere manier verloopt de werving van deelnemers stroef. Er zijn te weinig… Lees verder »De kracht van tafelopstellingen
De dood komt weer om de hoek kijken. Vlak voor Kerst overlijdt plotseling een dorpsgenoot en op oudejaarsdag wordt hij begraven. Het afscheid nemen is surrealistisch. Met mondmaskers, gedesinfecteerde handen en de nabestaanden achter plexiglas. Twee glazen met pennen bij het condoléanceboek: eentje voor schone en eentje voor gebruikte pennen.… Lees verder »Deze is voor jou, papa
Ik kijk bijna nooit televisie. Sinds onze vakantie op Ameland in september heb ik de serie Beste Zangers herontdekt. Die keek ik altijd met mijn oudste dochter toen ze nog thuis woonde, nu schuift mijn lief gezellig naast me. Omdat we er pas na een aantal afleveringen ingestapt zijn, hebben… Lees verder »Na de dood van mijn vader voelde het alsof ik voor mijn moeder moest zorgen
Het is een werkwoord geworden in ons gezin: kondoën. Naar het boek van de Japanse opruimgoeroe Marie Kondo. Ik kondo, jij kondoot, hij kondoot. Alhoewel, hij? Mijn lief houdt erg van zijn spullen, dus daar blijven we vanaf. Mijn dochter en ik hebben er plezier in om te kondoën. We… Lees verder »Ik kondo, jij kondoot, wij kondoën
Ik zit op een plekje in de schaduw achter mijn huis. Na alle stortregens en onweersbuien van de afgelopen dagen oogt het fris. Ook het onkruid tiert welig in het grind. Dat is weer een zen-werkje om te doen de komende dagen, mocht ik mijn hoofd leeg willen maken. Tuinieren… Lees verder »Corona leert ons om te vertragen
Het staat in grote letters op een knalroze stip op de cover van een nummer van Psychologie Magazine. Au! zegt een klein stemmetje in me. Want hoe kan ik weten of ik op mijn moeder lijk als ik me haar niet herinner? Dan moet ik het doen met foto’s of… Lees verder »Waarom je meer op je moeder lijkt dan je denkt
Vorige week schreef ik een blog over ‘Het verhaal van je leven’ van Mieke Bouma. Tijdens het lezen van dat boek had ik veel flashbacks naar mijn eigen proces bij het schrijven van mijn boek Hartmama. Ook in de beschrijving van de archetypen, de ikken ofwel innerlijke stemmen herkende ik veel. Het Weeskind… Lees verder »Zal het me lukken mijn eigen bestemming te vinden?
Karin Kuiper schreef in 2011 samen met haar drie kinderen het boek Tranenpotjes en geluksarmbanden over de dood van haar man, de vader van haar kinderen. In verhalen, gesprekken, anekdotes en tekeningen geeft het boek een persoonlijk en hoopgevend beeld van hoe je kinderen kunt helpen hun eigen weg te vinden. Zij… Lees verder »Elfjes voor papa in de hemel
Het is een klassieker die al tientallen jaren in mijn boekenkast staat: Moeders zonder moeder van Hope Edelman (2006). ‘Als jij als moeder geen voorbeeld hebt.’ Ooit ben ik erin begonnen en heb ik het weer weggelegd. Omdat het zo veel verhalen waren. Omdat ik het gevoel had dat ze niet voor… Lees verder »Als jij als moeder geen voorbeeld hebt