Ga naar de inhoud

Eindelijk kunnen we een puppy in ons leven verwelkomen

Het is 2005 en we willen graag een hond. We wonen nu een jaar in Zeeland en we hebben er de ruimte voor. Bovendien vinden we dat op een boerderij ook echt een hond hoort. We besluiten eerst in het asiel te kijken. Een 8-jarige kruising herder met de bijzondere naam Blitzer kiest mij uit, in plaats van andersom.

Als ik kom kijken en op de speelweide loop, is hij de enige die oplettend naar me kijkt. Vervolgens loopt hij doelbewust op me af. Als ik ga zitten legt hij onmiddellijk zijn grote kop op mijn bovenbeen. Ik slik en denk aan onze kinderen – zou hij daar ook lief voor zijn? Hij is wel heel groot! We spreken af dat ik mag terugkomen met de kinderen zodat we een proefwandeling kunnen maken. De wandeling is spannend en leuk tegelijkertijd en we besluiten dat Blitzer met ons mee naar huis mag.

Na drie maanden gaat het mis. Blitzer krijgt een miltbloeding, moet acuut worden geopereerd en blijkt vol kanker te zitten. Drie dagen na de operatie sterft hij alsnog. Wij zijn zonder het vooraf te weten en te willen zijn bijna-thuis-huis geweest.

Dan is het tijd voor een pup
We halen haar in Vlaardingen op bij de fokker. Dit nestje moet voornamen met een H krijgen, dus we maken namenlijstjes. We kiezen voor Hindi. We rijden met haar naar huis en ze mag bij onze zoon op schoot. Alles gaat goed, totdat we bijna thuis zijn. De laatste verkeersdrempel in Arnemuiden maakt dat ze moet overgeven. Mijn zoon zit er helemaal onder, hij vindt het niet eens erg. De eerste nachten slaapt ze bij ons in een bench, om de overgang tussen haar nest en de nieuwe omgeving minder groot te maken. Ze heeft een lap meegekregen van de fokker die naar haar mama ruikt.

Het grote puppy-opvoeden kan beginnen
Een pup is net een baby, heb ik gelezen. En ja, dat klopt! Hindi zorgt voor onderbroken nachten omdat ze nog niet zindelijk is. Haar bench bevuilt ze niet, dat is aangeboren gedrag. Dat ze buiten haar behoeften moet doen is iets wat ze moet aanleren. Ik neem haar regelmatig mee naar buiten, in het begin ook ’s nachts om de paar uur. Overdag ook met grote regelmaat, sowieso na elke keer eten, dutje of spel. Als Hindi buiten plast of poept, prijs ik haar uitbundig. Later koppel ik er de woorden aan en zo kan ze als ze ouder is ‘op commando’ plassen en poepen. Heel handig als je eens een keer geen tijd hebt voor een lange wandeling!

Tips voor zindelijkheidstraining

  • Observeer je pup: welke signalen vertoont ze voor ze haar behoefte gaat doen? Dan kan zijn: rondjes draaien, zachtjes piepen of naar de deur lopen. Als je deze tekenen herkent, neem haar dan mee naar buiten. Het fijnst is om een plekje in de tuin af te bakenen waar ze vrij kan rondlopen om haar behoefte te doen.
  • Heeft je pup een ongelukje? Straf haar dan niet, dat kan jullie vertrouwensband schaden. Je pup begrijpt niet wat ze fout doet, maar ze zal wel jouw frustratie voelen. Als je boos reageert, heeft dat een averechts effect, de zindelijkheidstraining zal moeizamer verlopen.
  • Als je je pup op heterdaad betrapt: wacht tot ze klaar is en ruim het zonder commentaar op. Maak de vloer schoon met groene zeep of een vloeibaar wasmiddel voor kleding. Sterk geurende schoonmaakmiddelen kunnen het opnieuw plassen op die plek juist uitlokken omdat je pup de geur associeert met urine.

Elke hond in je leven is een spiegel
Een oud gezegde is ‘zo baas zo hond’ – mensen kiezen de hond die om de één of andere reden bij ze past. Zo heb ik me afgevraagd waarom ik nou juist herdershonden koos. Een deel van het antwoord is dat ik ze ken, omdat we er vroeger thuis een aantal hebben gehad. En ik vind hun eigenschappen mooi: gericht op ‘hun’ mensen, de boel bij elkaar willen houden (herderen), alert en actief. Echte honden voor buitenmensen dus.

Als ik terugdenk aan Hindi was ze een dame met een sterke wil, die haar wensen en grenzen duidelijk aangaf. Zachtjes maar onmiskenbaar zorgde ze ervoor dat ze kreeg wat ze wilde: knuffels, eten en speeltjes. Vaak moest ik erom grinniken en ik leerde dat het ook nodig was om haar te begrenzen. “Nee Hindi, nu niet!” Honden hebben alles in zich om zich zonder enige formele training aan te passen aan het gezinsleven. Als wij het goede voorbeeld geven, zal onze hond dit van ons afkijken en onze leiding accepteren.

Elfjes voor Hindi

Hindi
Eerste hond
Je was mooi
Nu ben je hemelhond
Gemis

12,5
jaar hier
Tot die dag
op 25 februari 2018
Afscheid

Liefde
is loslaten
Doet veel pijn
Aftakelen is geen optie
Besluit

Dapper
ga je
We nemen je 
zachtjes in onze armen
Liefde

Dag
mooi meisje
Heb het goed
op de eeuwige jachtvelden
Speel

Nu
ben je
nog steeds hier
in foto’s en verhalen
Herinnering

Individuele puppybegeleiding
Heb jij een pup en wil je graag individuele begeleiding bij de opvoeding? Op mijn website vind je meer informatie: Door hondenogen bekeken | Susan van der Beek

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

0
    0
    Winkelwagen
    De winkelwagen is leegTerug naar winkel